Page 42 - 11526_Fulltext
P. 42
ตอบโจทย์สิ่งแวดล้อมท้องถิ่น : แนวทางการจัดการขยะและน้ำเสียขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
2
ขั้นตอนที่ 1 การคัดแยกจากครัวเรือน โดยวิถีชีวิตของคนไทย มี
การคัดแยกขยะก่อนทิ้งอยู่แล้วเพื่อนำมาใช้ซ้ำหรือนำไปขาย เช่น การแยก
ถุงพลาสติก ขวด กระดาษหนังสือพิมพ์ โลหะรวมถึงการแยกเศษอาหารไว้
เลี้ยงสัตว์ เป็นต้น
ขั้นตอนที่ 2 การคัดแยกโดยซาเล้งหรือรถรับซื้อขยะ
กระบวนการนี้เป็นจุดแข็งของการคัดแยกและลดปริมาณขยะของสังคม
ไทยมาช้านาน แต่การทำงานของกลุ่มซาเล้งหรือรถรับซื้อขยะก็เกิดผล
ด้านลบ เช่นกัน เช่น การคุ้ยหาวัสดุรีไซเคิลจากถังรองรับโดยไม่เก็บกลับ
ให้เรียบร้อย รวมถึงพฤติกรรมที่มักเอาเปรียบชาวบ้านในการรับซื้อทำให้
กระบวนการดังกล่าวไม่ได้รับการสนับสนุนจากชาวบ้านและท้องถิ่น
เนื่องจากการคัดแยกในขั้นตอนนี้มีเวลาจำกัด เช่นต้องรีบดำเนินการก่อน
การเก็บขน ดังนั้น ขยะที่ถูกคัดแยกจะเป็นขยะที่มีมูลค่าสูง เช่น กระป๋อง
อลูมิเนียม ขวดพลาสติก ทำให้ยังคงมีขยะอีกจำนวนมากที่ไม่ได้รับการ
คัดแยก
ขั้นตอนที่ 3 การคัดแยกโดยพนักงานเก็บขนของท้องถิ่น
เป็นการคัดแยกขยะส่วนที่ยังคงมีมูลค่าและหลงเหลือจากสองขั้นตอน
ข้างต้น การคัดแยกดังกล่าวนอกจากจะช่วยลดปริมาณขยะที่นำไปกำจัด
แล้วยังสร้างรายได้ให้กับพนักงานเก็บขนของท้องถิ่นอีกด้วย ผลเสียของ
การคัดแยกในระหว่างการเก็บขนคือประสิทธิภาพในการเก็บขนต่ำลง
เนื่องจากการใช้เวลาในการคัดแยกและแวะพักเพื่อขายทำให้ระยะเวลาใน
การเก็บขนในแต่ละเที่ยวเพิ่มขึ้น จำนวนเที่ยวต่อวันลดลง มีผลให้ต้นทุน
ในการเก็บขนของท้องถิ่นสูงขึ้น
ขั้นตอนที่ 4 การคัดแยกในพื้นที่กำจัดขยะ เป็นขั้นตอนสุดท้าย
ที่มีกิจกรรมการคัดแยกขยะก่อนที่จะถูกกำจัดด้วยการฝังกลบ ในขั้นตอนนี้
จะเกิดขึ้นในพื้นที่เทกองหรือที่พักขยะโดยคนคุ้ยซึ่งมักเป็นชาวบ้านที่อาศัย
ขยะชุมชน (Solid Waste)
